To będzie to co chcę tu znaleźć, a nasz kraj trupi kabaret
W samotności cierpią zagubieni,a w teatrze oszustw balet
Zniewolona młodzież chce się wreszcie na wolność stąd wydostać
Dorośli stworzyli piekło, któremu nie umiemy sami sprostać
Zapewnili nam podziały kreśląc nasze niecodzienne ideały
Zniewolony kraj cały, gdy podchodzę do człowieka to on mały
Nie ma czasu będąc agresywny, bo wciąż nieskończone sprawy
Chciałbym z nim wyjść poczuć świat w rytmie udanej zabawy
Woli nie myśleć tak jak ja tylko ciągle mówi o przeżyciu dnia
Chce nienormalnie w normalności pozostać tracąc wspomnienia
Które mógłby mieć... a tak mimo wysiłku tylko rozczarowanie
I myśl tylko beznadziejna oraz trwanie i z losem przegrywanie
Lub walczenie i trzymanie tego, co i tak nie daje satysfakcji
Później zapominamy, śnimy w świecie ciągnących się wciąż akcji
Bez naszej obecności wśród oszustw, nikczemności i podłości
W tej normalnej nienormalnie szarej i ograniczonej codzienności
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)