Dla Małgorzaty K.

Uśmiechnij się, Kocham Cię nieskończenie

Z Tobą być tylko takie mam pragnienie

Żebyś była zawsze szczęśliwa

Jak wiosna piękna i żywa

Żeby uczucie się w nas iskrzyło

A każde z serc miłością biło

Musimy ratować to co zostało

Podsycać, by się ciągle rozpalało

Dbać o to uczuciem jak tylko się da

Aby wiecznie trwała nasza przygoda

Bo czasami oddalamy się od siebie

Zamiast radości odczuwamy cierpienie

Chciałbym znaleźć na to sposoby właściwe

Aby szybko każde z nas stawało się szczęśliwe
Niestety to wszystko jest niemożliwe
Bo zdradziłaś, jakie to niesprawiedliwe
Tchórzliwa jesteś, że w oczy tego nie powiedziałaś
Tak bardzo zraniłaś, myślałem, że kochałaś
Twoje kłamstwa wiją się w nieskończoności
I po co był seks? Jak już nie było miłości
blee...
Zmarnowałaś tyle mojego czasu cennego
Choć wcale mnie nie chciałaś, wolałaś jego
I takiej fałszywej osoby nigdy nie spotkałem
Gdy ja mówiłem, że kocham nigdy nie kłamałem
Miałaś tajemnice kryte w sobie gdzieś głęboko
Dostrzegało je tylko moje intuicyjne ucho i oko
I zamykałaś się z nimi w sobie, odchodząc
Gdzieś daleko patrząc i się z tym godząc
Przestałaś darzyć mnie zainteresowaniem
Jakbym stał się powietrzem, a nie powołaniem