Machina Sukcesu

Na arenie działań wynikających z różnych strategii

Wprowadzonych przez Wiedzących decyzją w zjawisk szeregi

By pozostać na torze dokonuje się wyścig na ,,biegi"

Z własną ideą gonią za realizacją według strategii

Ucząc się wspomnień i dokonując obserwacji

Identyfikowali szczegóły, by mieć więcej racji

Opracowywano je idąc nieprzerwanie za ciosem do celu

Rezultatem wniosków stała się gotówka w portfelu

Nie ma granic, są tylko złe kierunki ku urzeczywistnieniu

Badaj tajemnice sukcesu, a wygrasz w oka mgnieniu 

Jedną decyzją, by udowodnić że była właściwa

Wywalczysz dyscypliną marzenia jak osoba uczciwa 

Tylko zrób jeden krok i określ dokładnie cel podróży

Miej fundament i pracuj ciężo mimo potu kałuży

Miej wnioski z obserwacji, by móc co złe przewidywać 

A zaczniesz lawirować i umiejętnie przeszkody pokonywać 

Zaczniesz się powiększać do rozmiarów Titanica

Trzymaj kurs i dawaj od siebie jako dobra usług fabryka

Bądź uważny i pewny choć lecisz w nieznane

Masz idee, dopracowuj strategie, analizuj dane

A będziesz leciał długo i jak trzeba wylądujesz

Zrób to, pociągnij machinę do sukcesu, a dobrze się poczujesz

Jedna nieuwaga, a wpadniesz na zły kurs przez swoje zachowanie

Patrz nieprzerwanie, to marzenie to Twoje zadanie!
Uważaj, by się nie rozbić, choć droga jest skomplikowana
Wiedzie przez rejony, na których złe moce Szatana

Realizuj idee, gromadź wnioski i myśl strategicznie

I płyń we właściwym kierunku - jasno i mistycznie...

Płonąca Gwiazda Boga

Jestem Gwiazdą jak Inni

Jestem Nieskończonym Płomieniem

Rozświetlam Wszechświat

Płonę w Wieczności

Spójrzcie! Jestem!

Poczujcie! Jestem!

Grr...aaaa...rrrhhrrghrrgrrraaaa...

Jestem Dwubiegunowy

Na Fundamencie pustki

Przenikającą energią

Zdeterminowaną radością i złością

Jestem Ekstatyczną Gwiazdą

Płonę w Wieczności!

Zamykam Poznanie w Płomieniach

I Płynę rozpromieniony

Jestem ciągłą zmianą

Płynę w Wieczności

Czuję, że... Jestem Gwiazdą

Jestem Nieskończonym Płomieniem 

Rozświetlam Wszechświat

Płonę w Wieczności

Spójrzcie! Jestem!

Poczujcie! Jestem!

Hahahaha....

Deszczowo

Chmury latają ruchome na niebie - pędzą przed siebie

Deszcz mocno szturmuje i krople jak glizdy wiją się po glebie

Na traw obszarze kałuże, w których falują promienie

Gdy światło z lamp przydrożnych naświetla przestrzenie 

Kałuże zmienne, ich krople esencje wciąż kształtują

Czuć powiew, a wieje i w tańcu kropel błyszczące wody wirują

A zmiany te zimne, bo drży aż co ciepłe w tym lodzie

Czuć dotyk powietrza jak trąca co lekkie i kąpie w swym chłodzie

Trawa wpija substancje życia a w ziemi strumienie pulsują

Wciąż kropel gromady uderzają wirując i chodniki smarują
Wilgoć na każdym atomie na kształtów powierzchniach
Szumią drzewa chlapiąc drobno na płynący taniec syków w promieniach
I błyszczy powietrze, bo krople przebijają się przez gazowe pary
Przenika ta wilgoć przestrzeń po ziemię i wszystko dotyka jak czary

Podróż w Wieczności

Kocham, jestem esencją życia, Bogiem w anielskim ciele

Mam piękne serce, czuję jak bije, czuję każde drganie na czele

Płynie energia przez dziurki nosa z tlenem zmieszana 

Rozkoszuję się, każdy zmysł unosi, a podróż jest nieznana

Zamykam oczy, otwieram, zaciskam mięśnie, puszczam je

Czuję się mocny, a radość wyrazista przenika i promienieje

Jestem nią wyrazisty, zamykam się choć płynę mimowolnie

W tym śnie jestem rybą w oceanie, a ta śni o mnie

A Jestem tu, gdzieś we wszechświata dalekich rejonach

To moja przestrzeń, którą czuję dotykiem w swoich dłoniach

Rosnę do gigantycznych rozmiarów lub wszystko kurczy się wokół

I czuję mocno, dociera to do czoła, więc widzę jak Sokół

Śnię o nim lub on o mnie, że do światła odczucia poleciały

I jestem słońcem i widzę światłem widoki jak rozjaśniały

Promieniuję umysłem, znajdziesz tam wieczność jak płynie po falach
Energia życia tchniona radością faluje po nieznanych obszarach

W określonym ograniczeniu w bezgranicznej wieczności

Radość, złość to napędza spiralę ekstazy wiecznej miłości

Czuję nieograniczenie jak rośnie we mnie czysto i niepohamowanie 

Przez śmiech ożywa sen i przenika w przestrzeni promieniowanie

I każda inna fala - docierają do mnie i dają wrażenie wieczności

Czuję radość, czuję złość, a to ekstazą bezgranicznej miłości

Zamykam oczy, jestem we wszechświecie, lecę w nieznane

Otwieram je, a tu wieczność - kształty, promienie i ciała zaspane

Girncaj stwór zmyślony

Twarz łuszczy się zielona w słonecznych kolorach

Oczy niebieskie z pod czoła wytężone w otworach

Z nosa zlatuje fioletowa wydzielina i się ciągnie ku brodzie

Usta białe śmieją się, szczęka lodowa ściśnięta w lodzie

Girncaj to jest, otworzył paszczę na wysokość nosa

A ostrza lodowe połyskiwały jak wypucowana kosa

Stworzenie to sięgało rękoma do kolan wyprostowane 

Skakało jak dzikie, ciągle radosne, wręcz zwariowane

Z gardła trzeszczał ryk, gdy coś go denerwowało

Ach te dzikie stworzenie prostych rzeczy nie pojmowało

Wystarczyła spokojna melodia, by osaczył otoczenie całe

Kwiaty zamarzały, gdy je skupienie ogarniało niebywałe

Wszystko co przenikał wzrokiem stawało się zimniejsze

A język miał plączasty, wybierał nim dania najsmaczniejsze 

Wrodzona mądrość receptorów pozwała piękno odnajdywać

Zawsze działał pewnie, nauczony swoich ostrzy używać

Zajadał się często i soczyście tym co tłuste i mięsiwe

Najsmaczniejsze były te najmniejsze - najbardziej piskliwe

Te kaczątka lub kotki, sarenki, lubił jeść i się nie dzielić 

Zawsze znalazł miejsce w brzuchu by móc jeszcze coś pomielić

Aktywność

Aktywność najważniejsza, każdy mięsień poruszony

Piję wodę i biegam po parku, by być dotleniony

Słońca promienie dawają witaminy dla odporności

Jestem pełen szczęścia, wdzięczności i miłości

Piszę poezję, w głowie pełen potencjału pary

Lubię też wydobywać dźwięki ze swej gitary 

A gdy rysuję to tylko najpiękniejsze widoki

Gdy marzę to myślami wędruję ponad obłoki

Medytując łączę się z energiami wszechświata

Napełniają mnie, a umysł mój ku nieznanym lata

Świadomość przybiera kosmiczne właściwości

Przyziemność, zaściankowość tracą na ważności

Ponad podziałami, prosty człowiek oświecony

Przyjdź, a przeniknę Cię na wszystkie strony 

Zawsze czujny i skupiony, uczę się nieprzerwanie

Mam plan, idę dobrą drogą i niech tak zostanie

Modlę się o zdrowie, wciąż biorę witaminy

Pragnę być zdrowy, by nie martwić rodziny

Jem dużo, staram się zjadać różnorodnie i zdrowo

Unikam szkodzących substancji, by było wzorowo

Nurtuje brak pieniędzy, a bym warzyw i owoców kupił

Gdybym mógł to bym się nimi nasycił i upił

Miłość

Kocham Cię, słodkość ciała, Twych warg i języka

Gdy oczy umykasz, a serce Ci się nie zamyka

Oddech wiruje, melodią bicia w piersiowej klatce

Poczuć Cię pragnę! Nie ma tego w głowie czy notatce

Miłość pulsuje w Tobie i czuję ciepło czułości

Promieniuje na ciało i drżysz emocją radości

A to kochanie i radowanie zgadnij skąd działa?

I jak mocno i jak bardzo, czyżbyś już wiedziała?

Wszystko co powiesz jest wyjątkowe i jedyne

Słyszę piękną barwę głosu i widzę piękną dziewczynę!

Księżniczko, czuję uśmiechanie, ciągle inne i wyjątkowe

Gdy czuję Ciebie zdrowie życia jest bardziej zmysłowe

Kołyszesz mnie delikatnością, bo niewinną masz naturę

Jesteś Cudem, Boginią, z którą pragnę pić miłości miksturę

Niech ukoi Nas głos, wzrok, dotyk, uśmiech, czuję kochanie
Nie wiem, nie chcę, czuję wszystko, więc niech tak zostanie

Twój i Mój, czuję wspólny, nasz, więc razem wspólnie czujemy

Radość w Twych oczach, gdy płacze serce i się śmiejemy

Sercem Twym Jestem, poczuj dwa serca, a poczujemy

Dziękuję, jesteśmy, ciągłość życia smakujemy

Modlitwa

Chciałem uciekać daleko stąd 

Głosić zmieszanie i to był mój błąd 

Konfederacja miedzyplanetarna 

Knuje ważny plan od dawna

Żeby zrobić tu porządek wielki

Ja czytam to idąc przez alejki

Daleko wgłąb planety gdzie żyjemy

Chciałbym by zniknęły te problemy 

Propagandy ciągła aktywność 

Przeżywam to i czuję niewinność

A jednak w winie dużo osób ginie

Chcąc odkupić to w swym czynie 

Dusza sprzedana i nieodkupiona 

Męczarnia w której ciało kona

Ja czuję niewinność i czystość 

Spokojnie patrzę w przejrzystość

Mój umysł samoistnie odkrywa

To co was w otchłań porywa 

Bo macie na oczach klapki

Mentalnie w sektorze tej zagadki

Gdzieś po środku tajemnica 

Ta ciemność przeraża i zachwyca 

Wprawia w zło i wszechogarnia

Iluzja oraz wątpliwości spalarnia

Nie zabierajcie mi sceptyzmu!

Wątpliwości to elementy umysłu

Rozjaśnić trzeba je wartością

Prawda ją zawiera z właściwością 

Skoro wejść się nie da by zbadać 

Chciałbym poczuć i pytania zadać

Obecności grozy i wyjątkowości 

I przebaczyć bo akt wzniosłości

W której zemsta by się pojawiła

By mnie mocą ciemną zniszczyła 

Przebaczmy i niech zło to odfrunie

Każda norma i prawo - to runie

A wtedy każdy człowiek zrozumie

W jakiej był pomyłce i zadumie 

Spokornieje przyjmując wartości

Ciało Święte - pełen wdzięczności

Przy prawdy ołtarzu rozbłyśnie

Objawi się i między nami zawiśnie 

Jego życie znów zdrowe i właściwe

Wszystko stanie się piękne uczciwe

Nie lewe, nie prawe a sprawiedliwe

Tak dopomóż ku temu co możliwe

Amen

Oszustwo odbite w Prawdzie w oczach natury

Mam dość niekompetencji ludzi którzy się narzucają

Mieszają, by mieć zyski i to co wiarygodne odtrącają

Dość nauk, które nie są poddawane w wątpliwość

Brak sceptyzmu i zbytna pewność powodują nieuczciwość

Ciągłe manipulacje które tłumaczy się chorą racjonalnością

Która jest subiektywną logiką, a nie właściwą prawdziwością

Prawo systemu to też taka logika, która nie ma pokrycia 

Każda reguła może przysłużyć się do zła ukrycia 

Narzucona byśmy przestali myśleć i użyli tej logiki

A później okazuje się że nasze życie ma słabe wyniki

Są takie sytuacje, których nie przewiduje konstytucja

Szkodząca sztywna pewność, którą ma każda instytucja

Niezachwiana wiara w symbole, czyli na oczach klapki

By się ukryć pod maską i traktować nas jak zabawki 

Gdy zaszczepione znaczenie tych bodźców​ w społeczeństwie

Upewnia nas w podświadomej konieczności i bezpieczeństwie 

Ta bezwzględność organów przytłacza ku niepewności

Ulegamy temu, bo tracimy z oczu wszystkie możliwości

A w głowie czuć dysonans między wątpliwościami

Oddalamy się od pragnień serca i stajemy robotami 

Wykończeni złymi myślami, by powrócić na wolności żagle 

Niestety płyniemy po spirali, która trzyma nas w imadle

Niby wolni, a wciąż nacierają propagandowe informacje

Wbrew naszym interesom wkradły się w życiową sytuacje

Jak się uwolnić od tego, gdy wciąga nas codzienność

Obowiązki i konieczności, aż chciałbym zachować bezimienność

Jeszcze mi powiedzą, że inaczej nie masz przyszłości

Ależ z was ofiary w tym stanie mentalności bez braku możliwości 

Jesteście tchórzliwi i woleliście wybrać drogę poddaństwa

Niewolnicze marionetki bezwględnej natury tyraństwa

Ciągły bunt we mnie narasta - to moc Boga w człowieku

Chcę rosnąć naturalnie, a nie płynąć z nurtem ścieku 

Jesteśmy jak kanalizacja pełna toksyn pod zła bogatymi świątyniami

Traktowani jak szczury, których się obietnicami mami

Jesteśmy ofiarami, gdy eksperymentują swe zabiegi

Ludzie złej natury, chcąc zasilać ogłupione szeregi

Te trucizny w jedzeniu podawane z ładnych opakowań

Smak cukru, który prowadzi do zdrowotnych rozczarowań

Brak własnej woli przez te wszystkie szkodzące składniki

One niszczą odczuwanie i determinację psychiki 

Łatwiej kontrolować ludzi bez siły wewnętrznej

One doprowadzają do sytuacji bardzo niebezpiecznej

Czuję regres i destrukcję planety i odczuwam nieporozumienie
Zyskuje barw i smaku, ale traci wartości i zatruwa istnienie

Choć nie dotyka mnie to powoduje psychopatyczne uniesienie

To święte pragnienie, moja nadzieja, niedoszłe marzenie

Śni mi się zbyt często, iż rozkwitło wiele roślinności

Wyrażają się one jako jeden z darów Bożej Miłości

Śnię to z otwartymi oczami - to jest paraliż senny

Widzę senne krajobrazy wchodząc w stan odmienny

Ale również rzeczywistość i nachodzą te obrazy

Mienią się tak często sugerując ile na tym świecie skazy!