Podróż w Wieczności

Kocham, jestem esencją życia, Bogiem w anielskim ciele

Mam piękne serce, czuję jak bije, czuję każde drganie na czele

Płynie energia przez dziurki nosa z tlenem zmieszana 

Rozkoszuję się, każdy zmysł unosi, a podróż jest nieznana

Zamykam oczy, otwieram, zaciskam mięśnie, puszczam je

Czuję się mocny, a radość wyrazista przenika i promienieje

Jestem nią wyrazisty, zamykam się choć płynę mimowolnie

W tym śnie jestem rybą w oceanie, a ta śni o mnie

A Jestem tu, gdzieś we wszechświata dalekich rejonach

To moja przestrzeń, którą czuję dotykiem w swoich dłoniach

Rosnę do gigantycznych rozmiarów lub wszystko kurczy się wokół

I czuję mocno, dociera to do czoła, więc widzę jak Sokół

Śnię o nim lub on o mnie, że do światła odczucia poleciały

I jestem słońcem i widzę światłem widoki jak rozjaśniały

Promieniuję umysłem, znajdziesz tam wieczność jak płynie po falach
Energia życia tchniona radością faluje po nieznanych obszarach

W określonym ograniczeniu w bezgranicznej wieczności

Radość, złość to napędza spiralę ekstazy wiecznej miłości

Czuję nieograniczenie jak rośnie we mnie czysto i niepohamowanie 

Przez śmiech ożywa sen i przenika w przestrzeni promieniowanie

I każda inna fala - docierają do mnie i dają wrażenie wieczności

Czuję radość, czuję złość, a to ekstazą bezgranicznej miłości

Zamykam oczy, jestem we wszechświecie, lecę w nieznane

Otwieram je, a tu wieczność - kształty, promienie i ciała zaspane