Niepełnosprawny

Aż mi się samopoczucie powoli negatywnie zmienia

Gdy mam świadomość, że mógłbym podjąć starania

Kiedy widzę tego na wózku okaleczonego starego pana

Co zmęczony przemierza samotny jak osoba skazana

Pan ten przejeżdża niedołężnie pomiędzy osiedlami

 Ze smutnymi oczami, samotnie,  na nosie z okularami
Nie mający tyle sił na to by dalej poruszać kołami

Cierpi jak Chrystus ,który na głowie z cierniami

Na krzyżu umarł za wszystkie grzechy ludzkości

I otworzył bramy do niebieskiej bożej światłości

Gdy ja tu siedzę ,aż się zaczynam czuć niedobrze

Bo ja delektuje się chwilami przy komputerze

On męczy się styrany swoim kalectwem samotny

Z głową opuszczoną nieduży, niewinny, markotny

Porusza się na swej wolnej, nieczystej maszynie

Chce już być przy bliskiej jemu kochającej rodzinie...