Aktualnie Polecany Post

Wolność jest uczciwa - wolność to prawo Uniwersum

Dlaczego nie ma miejsc dla ludzi o otwartych umysłach? Gdzie na nowo weryfikowalibyśmy się w swych pomysłach Jest za to dużo miejsc dla...

poniedziałek, 3 lutego 2014

Dla A.B.

Moje Wspomnienie

Oto był piękny Skarb nad złotymi skarbami
I pozostał wielki mętlik między wierszami
Pustka, która chce napełnić się do syta
Odtwarza pamięć niczym stara zdarta płyta
Gdy uczuć moc radości łez koleje połączy
To płyta się kręci i swą akcje wciąż toczy
W litości bym pamiętał i przypominał chwile
Kiedy tylko najpiękniejsze były te motyle!
I poleciały razem z postanowieniem i myślami
Aż odnalazły się znów dając nektar uczuciami
I błagały dość długo choć trzymane w słoiku
Bo dureń nie umiał odciągnąć od nich wzroku
I nie mógł zrozumieć nieświadomy swej klęski
Że zamiast walczyć odszedł w chaos miejski
I czy się odnajdzie, czy stawi czoła życiu?
Widać nadzieje, choć żyje licho jak w skuciu
To się nie podda, bo wciąż istnieje i będzie
A jego dusza się odnajdzie w jedynej prawdzie
Musi!

3 komentarze:

  1. Adam, to co tworzysz jest epickie.
    Wstyd to co robisz nazywać wierszami, dlatego czekam, aż ktoś wymyśli odpowiednie słowo :D
    Jak zwykle urzekła mnie twoja myśl, twoje spostrzeżenia i twoja wizja.
    Oby tego co robisz było więcej, a ludzie tworzyli wiersze pod twoje arcydzieła. Szczerze zachęcam do radowania duszy twoimi wypocinami :D
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. Napisałbyś coś o swoich problemach psychicznych i braku przyjaciół, a nie takie smęty

    OdpowiedzUsuń
  3. Mogę coś napisać... :)
    Ale to może nie być to co masz na myśli drogi komentatorze.
    To by było coś głębszego... pewien konflikt w sobie, który wielu z nas ma nawet nieświadomie....

    OdpowiedzUsuń

Odwiedzaj mnie częściej! :)