Społeczeństwo

Stracili poczucie samodzielności, ulegli nawałnicy wiadomości

Te informacje bezowocne - uzależniają ku bezcelowości

Lękają się, gdy uwierzyli w rzeczywistość iż jest prawdziwa

Otóż jest to chaos, a jego początek to praktyka nieuczciwa

Reszta to pionki, które przyczyniają się do upadku

I nikt nie pozwoli mi być w gazetach - w żadnym wypadku

Jako iż wiersze me by się tam znajdować mogły

To byłoby to niewygodne, dlatego żadne organizacje by nie pomogły

Bo wbrew głównemu nurtowi jest przecież do refleksji zmuszać

Bo to ma dołować, to ma być sztywne i pięknem nie wzruszać

Jako od serca piszę refleksje, jest to światło z duszy

Któż by pragnął bym obudził tych, których to poruszy

Ja wiem że szkoły niewolą i nie wzbogacają

A nawałem piorą i do żadnych refleksji nie zmuszają

Przecież chodzi o to by wydobywać z wyjątkowości

Światło przez piękno mądrości - zachęcać indywidualności

O to chodzi by tworzyć warunki by każdy poszukiwał

Tak jak czuje, by miał prawo pytać i się nie oszukiwał...

Bo każdy powinien zadbać o stan swego pojęcia

O sobie i świecie, a nie ulegać presji politycznego napięcia

Bo polityka jest najgłośniejsza a zarazem jest grą kłamstwa

Wywyższa jednych nad drugimi zmuszając do poddaństwa

Źle tłumaczy świat, a przecież potrzeba tu uczciwych

Którzy będą świat tłumaczyć bez definicji kłamliwych 

Trzeba go tłumaczyć i ukazywać zjawiska prawdziwe

A nie tworzyć kłamstwa lekceważące i zdradliwe

Jako docenić należy to co doskonałe mądrością

Jest to zapach kwiatów i wszystko co nasyca uczucia właściwością...