Oczy to narzędzie umysłu
Wyrażają ducha, czyli Ciebie
Ale czym piękniejsze oczy
Tym umysł piękniejszy
Jako mój umysł nie ma granic
Patrząc oczami umysłu
Jako w umyśle mój Obraz
Czyli dla duchowego Boga
W obrazie umysłu
Każde drgnięcie wyczuję
Jako wszystkimi zmysłami
Każde poruszenie źdźbła trawy
I każdy błysk i każdy szmer...
Mój umysł jest piękny
A zmysłami wszech ogarniam
Jako każdym zmysłem
I bardzo czuję, że to jest piękne
Mój umysł jest zdrowy
Tylko jest piękniejszy
Wrażliwy na piękno i prawdę
Jako ja duch jestem zaszczycony
Jest to zaszczyt tak doświadczać
Wszystko dostrzegać
Nie da się żadnymi słowami
Opisać tego wszystkiego
Zachwycam się
I uruchamiam inteligencją uczucie ciała
Które weryfikuję świadomością
Jest to uczucie zachwytu
Przepełnione wrażliwością
Jako czuję niewinność
I z takim podejściem idę
Jako melancholii i niewinności
W totalnej wrażliwości
Ale miłością w nadziei
Że poczuję wolność
Poczuję optymalność
Poczuję raj znów i dostatek
W którym każdy będzie
Będzie ważny i doskonały
Jednakże jest to też przekleństwo
Bo nic nie mogę
Jako nie dopasuję się
Jestem problematyczny
Bo mój umysł
Nie dopasuje się do ograniczeń
Nie potrafię...
Choćbym miał jeździć samochodem
Nie pojadę, bo drogi by mnie ograniczały
Choćbym cokolwiek próbował
Ten świat mi nie służy
Czuję się źle, nieswobodnie
Bo mnie to ogranicza...
I wzbudzam niechęć
Gdy robię coś ponad
Ale prawda taka jest
A umysł mój jako odbiornik
Który tworzy obraz
Jest niesamowity
Jest doskonały
Wyczuwam każdą energie
Każdą wibracje
Nic się nie ukrywa
Płynie przez nieskazitelność
Ale nie skaża
A zostaje zweryfikowane
By ulecieć w oczyszczenie
By wzbiło mnie światło
I światło każdy poczuł
By światło wyzwoliło nas...
Wszyscy co są sprawiedliwi
Są uczciwi i naiwni
Bo oczekują sprawiedliwości
I są cisi i widzą zbyt dokładnie
Czyli tak jak powinno się widzieć
Oni są wybrańcami
A Ci co niesprawiedliwi
Nieuczciwi
Są skażeni
Stają się demonami
Które ich owładniają...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)