Pewny siebie duch

Ukłoń się przed wszechświatem

Oderwany od form

I stań się oddechem

Szczerym od serca...

A Twa obecność stanie się nieskazitelna i dobra

Graj melodię ducha, mów, rozmawiaj, tantruj, pisz, rysuj...
Jako z miłością od serca szczerze i bez granic ku wyzwoleniu

A duch stanie się wyzwolony i przewartościowany w pewności ducha jako rozpalony światłem wyhartowany duch

By rozpalone światło móc skumulować w medytacje

Jako iż każde tworzenie w ,,wieczności teraz" jest prawdziwe

A to co już powstało to uleciało w nieistotność...

Twórz w teraz, a staniesz się wielki po prostu... wyższy w swej doskonałości jako ,,niezależnie i samodzielnie pewny siebie duch"

A ciało stanie się prawem tej pewności i światła

Fascynuj się doskonałością i ku temu kieruj

Jako byś trwał w zauroczeniu i pięknie 

Bo to jest mądre i błogie 

A przez zainteresowanie

Znajdziesz się przy piekła bramie

A zbyt dużo ciekawości

Wprawi w stan niepewności

Jako przez niesprawiedliwości

Zło cię uzależni w stan ciemności

Bo przez szukanie zadośćuczynienia

Tracisz rytm swego istnienia

Lepiej się radować w miłości wsród przyrody

Niż prowokować zło, by stały się szkody...