Idąc miastem jako ciesząc się wolnością odczuwam, że miasto jest strasznie depresyjne. Niby są nieraz atrakcje, ale nie rekompensują depresyjności w Kaliszu jako są ulotne i jakościowo słabe, a ich częstotliwość jest nikła...
A wracając pustymi ulicami spotykam pieski zamknięte za kratami. I patrzą na mnie ze łzami i nadzieją. I zatrzymałem się i zaczęły do mnie szczekać, ale nie odczuwałem negatywnej energii a takie bardziej chore wołanie jako w nadziei, iż będą uwolnione...
I ich oczy były takie smutne i widziałem w oczach krzyk jako wołanie o pomoc... przestraszyłem się...
I znów będę wracał do mieszkania, w którym mieszkają jaszczury w ludzkiej postaci, a ich agresja i monologi próżnie nawołujące do rozsądku wobec idei prawa ludzkiego i wynikającej z tego mentalności jako mówiąc dużo i nadzorując nic z tego nie wynika z ich agresji prócz egoistycznej postawy cechującej się szantażem, manipulacją, agresją, podłością wobec tego, by tylko mieli korzyść jako zaślepieni są pieniądzem i całym światem powstałym z innego wymiaru niższej częstotliwości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)