Życie jest

Życie jest nie myśleniem
Jest twórczą spontaniczną improwizacją duchowego Boga.
Prawdziwego życia nie da się ująć rozumiem, sklasyfikować...
Prawdziwe życie to nieporozumienie dla tych, którzy kierują się rozumem wobec mentalności ograniczeń...
Prawdziwe życie to serce dobre i prawdziwe napełnione szczerością ku życiu i pięknu przyrody i Wszechświata, by się nie lękać
Prawdziwe życie to niemyślenie i świadomość, która uwagą, by nasycać proces, który zwierzęciem przyrody... Prawdziwe życie to doskonałość mechanizmów fizyki zgodna z prawami wszechświata, która jest oderwana ku wolności i kierowana przez duchowego Boga, który wędruje nasycając proces życia bodźcami zewnętrznymi przyrody i przestrzeni miedzy powierzchnią a Ziemią
Albowiem w ciekłym stanie skupienia oceanów pływają duchy w ,,pomyśle Architekta" -a poza powierzchnią pływają duchy w powietrznym stanie atmosfery, a na powierzchni atmosfery nieskończona ciemność i imitujące światło kule ognia czy kule elektryczne czy cokolwiek to jest...
A w tej ciemności? Moze byc wszystko... Smoki, anioły, demony, jakies pływające po tej przestrzeni dziwaczne wężopodobne ogromne stworzenia. One takiego światła dla zmysłów nie imitują...jest to niewiadoma dla doświadczenia które śnimy...
Życie to nie myślenie a zdecydowanie duchowego Boga, by rozpędzać proces... By nasycać proces, by odżywiać proces... By prosić by proces stał sie nakarmiony... Bo przyroda wszystkich wykarmi
Prawdziwe życie to zdecydowanie ducha by podążać za swą wolą, ku swym planom, by planować i decydować się na plan
Albo decydować się nie myśląc, a by wybiec bo nikt nie moze Ci powiedzieć kim jest i co jest wazne i istotne gdyż nikt nie wie kim jest i co robi ale to jak to robi jest doskonałe, a rezultaty tego powinny być światłem dla siebie... A nie dla innych... Świetli dostrzegą światło nawet w Twym milczeniu, a ciemni będą starali się sklasyfikować Cię rozumem i będziesz ,,chorym nieporozumieniem..."
Bo życie to niemyślenie i nierozumienie a czyste bodźcowanie wbrew logice a ku życiu - szczere zdecydowane serce, instynkt i intuicja...
A intuicją nazywam przebłyski miedzy procesem a duchem, które właściwą drogą, choć jest ona niewiadomą, na którą można się zdecydować jako na niemożliwe ale jednakże lęk względem tej niewiadomej i brak ufności i wiary w swą doskonałość odrzuca nas...
Ciężko mi to pojąć... Bo emocja we mnie występuje - emocja wynikająca z niepewności, która motywowana wątpliwościami...