Rosnę! Roooosnę! Rooooosnę!

Rosnę! Utwierdzony w niezależności promieniem światłości

Bodźcuję ciało, rosnąc ekststycznie w mistycznej świadomości

I nie przejmuję się, że nie podołam, bo później reinkarnuję

To jest mój dom, ten pojazd, a ten robi tak jak go zaczaruję

Jestem ponad - promienisty wśród wielości, która grzeszy

Żyję sobie spokojnie i ekststycznie, nigdzie mi się nie spieszy

Napędzany światłem, które przenika przez ,,Ja" nasycając unerwienie

Takoż wszystko we wzroście przyjemnością - każdy ból i cierpienie

Gdy oni imitują narzucony stan umysłu - ja wiekuistą światłością
Wypływającą z milczenia, które nasyca ciało nasycone miłością

I rozpływam się w tym i staję się gwiazdą, która kumuluje promienie
To wszystko uwrażliwia, iż beztrosko wszystko traci znaczenie

Jasności płomienie i z nich nieskończoność błyszczy wszechświatem

To moja komnata, w której pulsuje krew - a ,,Ja" jest wieczności kwiatem

Gdzie obok ślepi, niewrażliwi na prawdę - giną w szaleństwie i trwodze...

I percepcją anielską doglądam - to piękno rajskich ogrodów na swej drodze

Czuję mocno jak zwykle wyjątkowo- tą niezwykłą wrażliwością

Gdy patrzę przez Absolutu technologie, ze spokojem i miłością

Ma obecność to Bóg nieśmiertelny w nieograniczoności

A pojazd z genotypem adaptuje się do nieskończoności

Ma natura jest niezwykle silna, a kości elastyczne i niezniszczalne

I palę swe ciało mocą kosmiczną poprzez właściwości astralne 

W tym wymiarze postrzegam świat piękniejszy - mi właściwy

Nikt nie dostrzega , a ja widzę - przejrzyście przenikliwy

Czytam z Wszechświata jak z książki - na cokolwiek spojrzę

Wszystko widzę i weryfikuję każdy szczegół który dojrzę

Czy coś wspanialszego być może od tej technologii anielskiej?

Gdy lecę i zrzucam korony w locie tej hierarchii diabelskiej ...