Tak jak ryby nie wychodzące z oceanów
Tak my zanużeni w atmosferze nie wychodzimy na brzeg
Ku Prawdziwemu Królestwu
W niewoli przykuci do brzegu, by nie popłynąć trochę dalej, by nie nasycić nieskończoność ,,Ja" który wzniesie się w procesie...
Tkwię nieobecny w ciemności, po której wiem że nastanie nowe światło, nieskazitelny czekam na odczucie które mnie popchnie ku działaniu..
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)