Mądrość a książki a wszechświat

Zawartość znaczeniowa książek to nie jest wyznacznikiem mądrości, ale może to być ukierunkowanie na mądrość, mądrość to jest to co tyczy się tego co jest poza znaczeniem, co nie wymaga pamięci, by ją poczuć. Mądrość to cały Wszechświat i każdy jego szczegół. Człowiek nie stworzył mądrości to ,,mądrość" stworzyła człowieka, człowiek tylko w niej żyje, ewentualnie ukierunkowuje się na nią, ale czytanie i rozumienie i imitowanie to w działaniu struktur odpowiedzialnych za ten proces to jest mądrość, ale powierzchownie patrząc jako na czytanie to jest umiejętność wynikającą z tych predyspozycji, umiejętność która działa przez ,,procesy struktur mądrości"

Czyli mądrością jest np. Człowiek sam po prostu, a umiejętność czytania nauki buduje jakość którą się posługuje ta mądrość, człowiek jest niezależny od tego co imituje

Tzn że człowiek to stały fundament, nie zmienisz pewnych struktur postrzegania czy adaptacji, motywacji, odczuć, funkcjonowania przez naukę : )

Możesz pobudzić, ale to będzie tylko ,,jakość" uzewnętrzniana z tego kim się jest

Dlatego szkoła to też nie jest mądrość, jest to proces ukierunkowania pod pewne idee
Ale nie to że nie polecam w takie iść dla świętego spokoju.

Wiecie dla mnie pieniądze są bez znaczenia, chcę żyć zdrowo i pięknie po prostu, nie tkwić w tym chorym świecie...

Ten świat stawia mnie między młotem a kowadłem
Kowadło nie służy, jestem dysfunkcyjny
A młot nie zmienia a przytłacza,
Chcę wzlatywać za kowadło nad młot
Tym bardziej że patrzę poza kowadło nie rozumiejąc jego logiki- i w sumie czując że jest bez sensu i przeglądając na wskroś psychologię i sens dominacji ,,młota"

Jestem na granicy dwóch światów, wobec systemu dysfunkcyjny i jednocześnie otrzymuję odpowiedzi dotyczące lepszego świata

Czuję się jakbym był we wszechświecie odrealniony od ,,ziemskich spraw" jako ludzkich oraz od systemu i pewnych narzuconych wymogów jako idei świata

Patrzę na to wszystko z góry jak na zwierzęta o pewnym potencjale kreacji i o predyspozycji do organizacji i odmiennej logice
Jednakże lękam się tego, milczę, bo wiem że nie znajdę tu zrozumienia.

A nie chcę dominować, a współpracować - takie mam motywacje i szukam zrozumienia w tym świecie i inicjatywy ku temu

Mam poczucie misji mi nie znanej, ale związanej ze zmianami na Ziemi.  Przejawiam pewne motywacje myślowe dotyczące zmian na Ziemi, ale przez wszechobecne rozczarowanie które doświadczam i niezrozumienie, które odczuwam lękam się tego, a chciałbym podejść do tego dyplomatycznie...
Lub znaleźć swoje miejsce na Ziemi z kim mógłbym takie motywacje przejawiać. : S

By wykazać się choćby przeciętnością w tym świecie muszę być niesamowicie skupiony bo jestem rozkojarzony w swoich myślach,

Nie jestem uwikłany jakoś w sprawy ludzkie, ale prześladują mnie
Jestem cichym wędrowcem między Ziemią a Wszechświatem, gdzie czuję się bardziej jak człowiek we Wszechświecie wśród prawdziwej rzeczywistości Ziemi.

To jak czujecie nie ustąpi nigdy , takie macie programy przeżywania, każdy widzi swoje przeżywanie, to sprawa indywidualna
Szkoda że nie możecie patrzeć z mojej perspektywy. ...
Ale do tego potrzeba też pewnej wrażliwości, nadwrażliwości.

Oh ja poeta przeklęty nowej ery

Najgorsze jest to że nie przejawiam żadnej logiki i pamięć jakby swoją -  swojej logiki wobec tego świata, a raczej skupiony w postrzeganiu i życiu tylko wobec przyrody, a tu muszę wykazać się ogromnym skupieniem, by w tym świecie  wypaść z przymrużeniem oka miernie, czyli jakby moim przeznaczeniem była bezdomność, ale moim domem właśnie jest tu Ziemia i jej właściwości jako przyroda.

Crowley był inicjatorem nurtu pewnej myśli mistycznej, której widać skutki

Tak samo Szatanizm dla mnie to jest mistyczny nurt demoralizacji, nadający nieświadomie demonicznego patosu czemuś co jest boskie

To jest nadawanie znaczenia czemuś co jest mądre i wartościowe samo w sobie bez symbolizmów