Ku aktywności

Ku aktywności w normalności

Wśród ludzi bez ambicji po prostu działających
Jestem jeden mimo ambicji we mnie płonących
Narażony na propagandę wśród tych co uwierzyli
I wciąż ufają, choć tych faktów nie podważyli
Więc nie sprawdzili, u nich wszystko jest jak trzeba
Naiwni są, nie zwracają się do wewnętrznego nieba
Nic im więcej nie trzeba prócz przetrwania
By mieć pieniądz i to robią bez zastanawiania
A ja wiem, że tu uczestniczyć to niesprawiedliwe
Bo zawsze się starałem, by było wszystko normalne, uczciwe
Spełniając dopominające się wewnętrzne wymagania
Które chcą, a to coś złego? Przejawiać naturalne starania?
Wciąż myślę, by objawiony uniwersalny sen realizować
Bo Raj jest tym, nirwaną by się indywidualizować
Przejawiać kompetencje w przeznaczeniu i inne sprawności
Mieć dobrą kondycję, podróżować, czuć szczęście w miłości
To są zwykłe priorytety, ciągłe przejawy aktywności
By poczuć moc funkcjonując w stanie nieważkości
Gdy budzę się na możliwości, realizuję się w działaniu
Gdy narażam się, by uderzać miłością ku kolejnemu rozważaniu
To naturalne motywacje, wewnętrzne operacje myślowe
By wreszcie poczuć normalność, by tworzyć sytuacje zdrowe
Które w mej intuicji będą na poziomie, tak jak oczekuję
Wiem czego chcę i tego życia wreszcie w końcu posmakuję