Wszyscy najlepsi

Wszyscy najlepsi
Wszyscy najlepsi

Wszyscy najlepsi gdziekolwiek to mają ten swój świat , swój świat...
To jest świadomość, którą się widzi jak zza krat , zza krat...
Niektórym wychodzi wyzwolić się, by być ponad te schematy
By tworzyć sobie sytuacje, które jak subiektywne emblematy
Będąc bohaterem filmu swego czy komiksu ułożonego
To nie wymaga wysiłku takiego, a działania spokojnego, złożonego....
Nie każdym wychodzi, choć widzę tu na YouTube swoje odbicia
Oni się postarali, że są ponad wszystko pełni życia, pełni życia
Zobacz na PewDiePie - na jego oczy i wróć do oblicza mego
Oni tworzą swoją parodie życia - nie należą do świata tego
Był jeszcze Lil Peep - nie ma go już, choć klimat był kryształowy
I wielu takich tu co żyją swoim ,,filmem" - gdy świat powoduje stan chorobowy
A nie ma co na siłę, gdy mam w palcu wiele programów i również komputerowy
Znaczy, że w świadomości - a palec odczuwa na sposób wielowymiarowy
Wszechświat w tym ciele jest pełen działania - jest kolorowy
Choć blokuje mnie świat to nie mogę się starać być wiecznie wzorowy
Trzeba się puścić - zaryzykować - by być sobą jak orkiestra
Gdzie będę kabaretem, specjalistą - będą mnie mieli za maestra
Bo symulował będę, siedział i śmiał się w sposób charyzmatyczny
Że wszyscy ten cud będą uważać za piękny i mistyczny
Nie ma żadnych tajemnic dla mnie w tym co pozwala kreować
Każdym programem graficznym więc potrafię manewrować
Więc widzisz, że na youtube pojawiają się sami Bogowie
Którzy nie widzą się w świecie bacząc na swoje zdrowie
I patrząc z ekraniku jak z olimpu politycy w telewizji
Którzy przejawiają w każdej kreacji moc swej hipokryzji
Tak młodzi kryształowi komentują internetu nowości
Lub tworzą parodie przedstawiające pewne w świecie okoliczności
Robią wszystko ku swej oryginalności - bo mają moc kreatywności
I chyba tak będą do końca, gdy świat nie oferuje innej wolności...
Bo tacy jak ja nie nadają się do żadnej pracy, a jedynie na YouTuba
I taka jest natura tego - przeznaczenie, ...reguła, a nie cuda...
Przykro jedynie mi, że rodzice mnie wiecznie terroryzują
Nadgorliwe narzucając - sytuacji żadnej nie rozumują
I tak właśnie kończę między ambicją, a tym piekłem
Że dzięki nim się rozpłynąłem i świata na zawsze wyżekłem...
Bo trzeba mieć przestrzeń, by móc czuć się w miarę swobodnie
Wyrażać całym sobą swoje życie - w sytuacji gdzie jest wygodnie
A tu takiej nie mam przestrzeni - nie przywiązany do rodziny
Przeklinam ją od lat - nikt nie reaguje - jestem sam z tym - poczuj te rozkminy...
Dlatego Bóg mnie wspiera, bym przeszedł to niewinnie
Jako nie biorąc do siebie niczego i idąc prosto-linijnie
Dlatego nie ma sytuacji, z których nie wyjdę pełen światłości
Wierząc w siebie, gdzie jest najlepiej, jestem pełen wdzięczności
Promieniując częstotliwością spokoju i współczującej miłości
Bo jestem tu wartością ponad wszelkie wartości
Niedoceniony, ale nie znajdziesz tu nikogo takiego
Co by miał ambicje największe i nie kierował się swym ego
Nie znajdziesz tu takiego artysty co wszystko wykreuje
I nasyci mocą emocji, tak że magią przesyci -zaczaruje...