Pastelowi wyrzutkowie

Pastelowi wyrzutkowie

Jak było ich wielu tak teraz żadnego kogo pamięć ma zna
Każdy dzień ucieczką był, żyli bez celu, dotarli do dna...
Żyli niegdyś jak najjaśniejsze gwiazdy - jak Bogowie
Nikt tego nie docenił, zatracili się więc w systemu zmowie...
(Oj) Pastelowi wyrzutkowie...
Pastelowi wyrzutkowie...

Widzieli, że nie pasują tu, ale nie widzieli jak się to skończyć może
Wierzyli w swą wyższość, bo mieli w sobie życia bogactw złoże
Dziś to pomyleńcy na rozstajach skrajności, którym nic nie pomoże
Nie wiedzą jak przełamać się, wskaż nam drogę dobry Boże!

(Oj) Nic już nie pomoże
Nic już nie pomoże

Widzieli w sobie potencjał, nie wiedzieli jak to łączyć ze światem
Chcieli być kimś ponad to nie bawiąc się z systemowym katem
Mieli tak wiele radości, chodzili swoimi ścieżkami
Dzisiaj już tylko są jak nikt inny systemu ofiarami

(Oj) Kto nas wybawi?
Kto nas wybawi?

Kluby i puby to były świątynie dla naszej wiecznej śmiałości
Gdzie wygłupy nie miały końca, bawili się noce całe pełni radości
Dziś wegetują wdrożeni w systematyczność wielcy arystokraci
Królewskość ich ucichła przy obłudzie systemu, w której są niekumaci

(Oj) Życie nas traci
Życie nas traci

Obłędni Arystokraci!
Niegdyś królowie
A dziś wyrzutkowie

Choć drogi rozdzieliły nas
Kiedyś przyjdzie taki czas
Który znów wszystkich wzniesie
I będziemy pić jabole w lesie
Będziemy pić jabole w lesie! Jeeeee
Yeeeeeaaa!!!!