Adaptując się jak ośmiornica
Nie widząc gdzie jest granica
Świadomością rozprzestrzeniony
W jej wolności nieskończony
Patrzę na ten świat urojony
W swej sztuczności rozstrojony
I fundamentalnie fałszywy
Ukazujący życia obraz kłamliwy
Nie ma w nim magiczności
Jaka emanuje z naturalności
Która z wszechświatem w jedności
Promieniuje w swej niezależności
Piętrząc się w nieskończoności
Dziko wyzwalając swe wartości...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)