Ukryty Kryształ
Choć jestem tu sam z potworami w tym jednym więzieniu
Zaufać sobie muszę, by rozpłynąć w bezznaczeniu
Tak musi być, że ukryty tu będę między potworami
Leżąc na dnie oceanu, gdzieś między gwiazdami
Wiadomo, że co przeżyć konieczne - tego nie da się przeskoczyć
Świadomość pozwala nie brać nic do siebie i tego nie przeoczyć
Mam bagaż doświadczeń, który ugruntował mnie w nastawieniu
By istota była wyluzowana w każdym przedstawieniu
Nie pytaj gdzie skończę, ważne że wiem o co tu chodzi
Kim jestem, jak się kierować, gdy nic nie wychodzi
Widzę już dobrze, że wśród błędów żyłem nieszczęśliwy
Nie wygram z nimi, ale mam świadomość rozwiązań na ten okres burzliwy
Więc nic nie jest w stanie mnie wyprowadzić z równowagi
Wiem, że wiecznie będę nikim, a to dodaje przewagi
A z tego, że i tak pomimo starań tak się zdarzać będzie
Najlepiej być sobą, a nie żyć jak złych ludzi narzędzie
Gdzie to prowadzi wiadomo, ale Jezus też był żebrakiem
I każdy tak stworzony, by móc walczyć z tym rakiem
Bo świat ten tak bardzo jest niesprawiedliwy
Ale nie martwię się tym, bo widzę tu głębsze motywy
Całą logikę sytuacji na Ziemi doskonale zrozumiałem
I wiem, że tak musi być, choć tego nie przewidywałem
Wszystko się ułoży, bo światło mam w sobie konieczne
Które mnie wzmacnia, gdy sytuacje są niebezpieczne
Powinienem więc słuchać go, a nie być ślepym niekiedy
Gdy potwory nie znając mej natury wtłączają w krańce biedy
To jest tylko ich zamysł ślepy, a nie rozsądek właściwy
Dlatego światło mnie pokieruje, by przetrwać ten okres burzliwy...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)