Tor-zen już nad ludźmi przeskakuje
Pod ławkami prześlizguje
Biega jak mu jest wygodnie
By się cieszyć tym swobodnie...
Tor-zen nigdy więcej nie opuści
Świata majestatem ożywionego
Wzroku nigdy już nie spuści
Będzie ścianą przebaczenia wobec ego
Niebo ciągle ma przesłanie
Wszechświat jest tak nieskończony
Ciemności tu nie sięga czarowanie
Gdzie świat życia wyzwolony...
Park to miejsce wiecznej troski
By móc leczyć mą istotę
Otwierając na świat boski
Czując zawsze tu tęsknotę
Czego się nie dotknie świat
To zostaje wręcz zepsute
Lepiej bądź przytomny brat
Bo ludzie to łby zakute
Nie próbuj się więc rozwodzić
Nad tym że we mnie marzenie
Spróbuj ze mną się pogodzić
Wszechświat kocha me istnienie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)