Kryształ obejmujący indygo wśród ślepych imperatorów
Indygo jak diabły szlachetne na gruncie konstruktorów ciemności
Towarzyszą im, by wypełniać polecenia z ust zła opatrzności
Jak Vader słuchający imperatorów ślepych w stanowczości
Bo dzięki ciemności żyją, by spełniać się w wolności
Nie mają w sobie kryształowej dobra wrażliwości
By widzieć doskonałość - są elastyczni ku iluzoryczności
Ale w swej pasji perfekcyjni - są mistrzami mentalności
By dostrzegać błędy ku robotycznej profesjonalności
A ja istnieniem ślepy na te ciemne działań założenia
Żyję w świecie dlatego, by uniknąć więc większego cierpienia
Bo gdy wszystkiego zabraknie - wtem ujrzę serca złamania
W stanie większego rozczarowania nie będzie nic prócz chorowania ...
Widzę nadzieję, choć długo tak się prześlizgiwałem
Samemu tyle lat się z tymi myślami spierałem...
Choć żyć chciałem jak mentalnie przykazane
To nie umiałem, bo słowa Jezusa bardziej mi są rozumiane
Próbuję więc dalej, choć wiem czym to więc grozi
Gdy świat zamiast kochać to coraz bardziej mnie mrozi brr...
Posłuchaj więc wytrwałego kryształa wśród ich zagubienia
Że ja w ambicji wychodzę ponad założenia i ich marzenia
I doskonalę się w świetle od czasów gimnazjalnej szkoły
Powagą wychodząc ponad chaos stadnej pierdoły...
Może byłem tam sam, może tak miało być, może to film rozdzielny
Co toczy się tu, a ja tak widziałem tamten świat fabułą oddzielny
Niesamowite więc jest, że ja tak żyje i tyle razy uratowany
Bardzo dziękuję, wciąż jak Bóg się czuję - choć rozczarowany
To nie ma co się tym przejmować, gdy życie jest zmienne
Wszystko na dobre wychodzi, tak że oczy będą jeszcze promienne
Na tyle by wspaniałość odczuwać, wnet widzieć obfitość
I będąc tu długo, by godność wzrastała, a nie litość...
Bo politowanie to jest to co od dziecka doświadczać mogłem
I choć próbowałem to do teraz się niestety nie przemogłem
Dostałem szansę jedną na milion, by spać dziś w odprężeniu
Wiem już, że świat to chaos, w którym wszystko w rozwidleniu
Że wszędzie mogą więc panować innych reguł założenia
I energie tam dryfować w różnym spektrum unoszenia
Ale najpiękniejsze są energie, które z jakości lasów falują
Dzięki nim czuję się sobą - one pieśnią swą całują..
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)