Człowiek stał się obojętny i egoistyczny, bo jest przywiązany do tej podstawionej planszy do gry w teatr mentalności niewolnika przez narzucone ,,prawo", które jak związek daje bezpieczeństwo, a to zawsze jest przeciwieństwem przygody, która dopiero pokazuje kim jesteś i kim są inni.... To więzienie coraz bardziej przeraża, czuję się jak oprych, którym się pomiata...
Choć tak wiele można by zrobić, nikt nie chce wiedzieć co, każdy mknie w te ograniczenia i niewolę...
Skoro mam wolną wolę to dlaczego wciąż nie robię tego co chcę, uciekam przed tym, uciekam przed sobą dla zewnętrznej fikcji wyłączając myślenie?
Dlaczego skazuję się na cierpienie biorąc pod uwagę tych egoistycznych obłudników?
Nie boję się tego świata, ale przytłacza mnie panujące zło.
Czy naprawdę być człowiekiem to znaczy być bezradnym, bezsilnym?
Lepiej żyć w bezpieczeństwie, obłudzie i bólu czy niebezpieczeństwie, przygodzie i radości? : )
Mam swoją wizję walki o lepsze życie i jest ona w samotności...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)