Niezauważony

Powykrzywiane gałęzie otaczają mnie w lesie
Duch ze mnie się wymyka, narodzony w Hadesie
Anioły chcą zatańczyć wokół rozpalonego ogniska
Ale siedzą tam Ci ludzie, którzy piją dużo piwska
Na szczycie ludzkich marzeń latają gawrony
Od krwi umazane, każdy z nich już najedzony
Nie ma nadziei, liczą się zbytnio nakazy i pieniądze
Pośpiech wywołują niezdrowo ludzkie żądze
Kamienie rozrzucone wokół całej przestrzeni
Wszyscy po nasze włosy przez Boga odmierzeni
Blask pada na ziemie przez tańczące liście rozgałęzień
Idzie spać tak jak kończy się lato i zaczyna jesień
Ludzie tam bawią się doskonale pośród półmroku
Skaczą płomienie tańcząc z patykami z boku do boku
Nade mną ciemne chmury, jestem cieniem ich pokryty
Cały smutek we mnie się budzi, przeszłością przeszyty
To ja ten mały chłopiec, wziął do lasu poduszkę
By wypłakać się na trawie i powielić pustkę
Nade mną chmury, już pada deszcz siarczysty
A towarzystwo się dobrze bawi, każdy z nich czysty
Ogień ich się dalej pali, choć marzenia trawią gawrony
Leżę zmoknięty pod drzewem, zostałem niezauważony