Kartezjusz a Sokrates

 Kartezjusz a Sokrates 😅 ale to tak na oko

W myśli Kartezjusza kim jest ten co myśli więc jest?

Kim jest ja w myśli Kartezjusza?

To jest symbol ukrywający że tak naprawdę znamy siebie z innych symboli i nie doświadczymy kim jesteśmy naprawdę bo nasze zmysły są ograniczone xd

A jeżeli zmysły są ograniczone tzn że funkcjonują w nieświadomości

Więc może sobie wszystko wymyślić kim jestem, każdy model rzeczywistości i będzie to odpowiadało temu kim jestem bo myślę

Jeżeli wymyślę pieniądz, urzędy itd to dlatego bo jestem. 

Ale z tego co wymyśliłem nie wynika żadne poznanie rzeczywistości tylko głęboka nieświadomość, klapki na oczach...

Dlatego uświadamiając sobie to bliższe prawdy jest Wiem że nic nie wiem....

Dlatego Sokrates zrobił krok w kierunku ,,inteligencji"

Bo nie wymyślał *resentymentalnej hipokryzji, a wykazał się szczerością i zrozumieniem

Przywiązanie do podświadomości to potencjalna przyczyna cierpienia, ponieważ wywołuje lęk przed stratą i toksyczną dumę wynikającą z posiadania ....

Gdy podświadomie wymodelujemy wszystko co ,,moje" jest "moje" bo myślę więc jestem to tworzy się ego, które jest pełne lęku i bywa egotyczne i dumne

Gdy tak naprawdę nic nie jest moje i pytanie brzmi, czy ja to ja? Czy ja istnieję i gdzie kończy się iluzja ja by zrozumieć prawdziwość istnienia

Cierpieniem jest brać na siebie więcej niż jest w stanie się udźwignąć, bo jednak narodziliśmy się z niczym i z niczym odejdziemy

Pytanie brzmi czy to ja dźwigam czy moja kreacja dźwiga jako ciało, hologram 

Czy dźwigając to nie jest że energia przesuwa energię, gdzie działa ciążenie grawitacyjne

*Teorię resentymentu sformułował Friedrich Nietzsche, w którego filozofii stanowi on cechę charakterystyczną moralności niewolniczej. Wiąże się z urazą wobec świata, z żalem do życia nie spełniającego oczekiwań. Nietzsche określał resentyment jako stan umysłu, w którym dominuje złośliwość i zawziętość, poprzedzające sytuację związaną z urazą i uczuciem niechęci do niego[4]. Moralność niewolnicza jest reaktywna, ponieważ za dobre uznaje własne cnoty moralne, a za złe cnoty, których nie jest w stanie osiągnąć. W ten sposób słabym pozwala uszlachetnić swoją słabość i zemścić się na jednostkach silnych.