Niebieskoocy

Przychodzi z uroczej bajki, ma oczy niebieskie, w oczach blaski słońca, we włosach wiatr. Odchodzi pełna prozy życia, w oczach ma złe błyski, zwichrzone włosy…i w pierwszym i w drugim wypadku jest to ta sama kobieta” – Romain Hereux. – Mam niebieskie oczy i jestem mutantem, tak jak wszyscy niebieskoocy, 8 proc. ludzi planety. Nasz prapraprzodek pojawił się w otchłani czasu, nad Morzem Czarnym. Kolor oczu stał się konsekwencją skazy genetycznej, Dotąd dominowali brązowoocy. My „niebiescy” przynosimy bliźnim pokój, jesteśmy prawi i sentymentalni, zmysłowi i chwiejni w swoich myślach i uczynkach. Łączy nas jakaś niewypowiedziana tajemnica. Jesteśmy sobie bardziej bliscy niż ci „brązowi”, „zieloni”, czy „szarzy”. Dominujemy w Europie, Stanach, Kanadzie i w Australii. Niebieskie oczy mają anioły, co twierdzą szczęśliwcy, nad którymi latają, ci skrzydlaci wysłannicy Przedwiecznego. Niebieskie oczy ma niebo. Niebieskie oczy ma wspaniały pies husky. Niestety takie same ma Władimir car Putin, które jednak są zimne i lodowate jak oczy rekina. Warto jednak byśmy niebieskoocy trzymali się zawsze razem, choć ci brązowoocy korzystniej są notowani w dziejach świata, a ich ikoną powinna być żmija z nieruchomymi oczywiście brązowymi oczami. Pamiętajmy, że my dzieci wszechświata mieszkamy na swojej właśnie błękitnej planecie. Hej !