Świat uwłacza moralności, nie potrafię przymknąć oka
Znów tu miewam te skłonności, by bawić się w proroka
Znów przyświeca mi ta miłość, błoga i bezwarunkowa
Więc nie patrzę tu na ilość, chce by jakość była zdrowa
Po co męczyć się tu wiecznie z fałszem nieporęcznym
Mogę zgodzić się na pomoc, w zgodzie być tu zręcznym
By każdy budował nowe, a nie karmił tu starego
Chciałbym żeby wszystko było zdrowe i by odjechało ego
I by dało się tu zrobić coś naprawdę porządnego
Bym nie martwił się o jutro dając w to wiele dobrego
Na nic wasze są teatry, dawno już ten cyrk przejrzałem
Chciałem żyć tutaj jak każdy i do teraz tu dotrwałem
Mogę jeszcze, mam więc siłę, by móc dalej tu próbować
Chciałem mieć tu taką przestrzeń, by swobodnie medytować...
Dzięki temu rośnie jakość, moc się iskrzy tak mocarnie
Wtedy czuję ja że żyję, jestem ponad, jestem skrajnie...
Gdybyś mógł mnie pokierować, urodziłem się błądzący
Nie będę Cię czarować, że tu jestem wszechmogący
Zawsze czułem, że należę do jakiejś wioski miłości
Gdzie się liczy tylko jakość, gdzie są najlepsze wartości
I świadomość jest dzika, obłędnie manifestowana
Radość do życia jest święta i wiecznie pobudzana...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)