Myśli jako energia i kierunek

Myśl to energia, pozytywna myśl jest naładowana pozytywną energią, a pozytywna energia wibruje wprawiając innych w wibracje tej energii, a wibracja wznosi w stan wyższych wymiarów, a stan wyższych wymiarów to ,,rzeczywistość wyższych możliwości" - jako wyższego ,,punktu widzenia". Jako akcja wywołuje łańcuch reakcji. Jednocześnie myśl, w którą się wierzy tak, że staje się ,,fazą wibracji", że lokuje się podświadomie tak jakby przenikła wywołując postawę pewnego, stanowczego oczekiwania wywołuje łańcuch zdarzeń w ,,wymiarze innym" , który przyciąga sytuacje adekwatne do stanu ,,fazowanego myślą"... Gdy w stanie ,,fazowania myślą" działasz (by to załapać trzeba objąć rozumem od początku do tu)

Uswiadomienie sobie aktualnego stanu niezależnie jaki by był, bycie w nim aktualnie. Poświęcenie mu zgody uważności - czy to uświadomienie sobie np. ,,tak myślę teraz o tym" lub
,,Tak jestem bardzo bezsilny"
,,Jestem bardzo zagubiony"
,,Jestem głupi"
I poświęcenie temu uwagi, wniknięcie sobą w to co aktualne, odpuszczenie by tym być... powoduje natychmiastową zmianę, natychmiastowe wyzwolenie od tego...

Gdy napiszę: ,,nie myśl teraz o niebieskich plecakach"
Spróbuj nie myśleć....

A teraz: ,,tak myślę o niebieskich plecakach" 

Widzisz? Przestałeś... Nastała zmiana... Pozwoliłeś temu płynąć dalej zamiast to zatrzymywać...

Stałeś się reakcją tego co ,,wywołało" akcję. I nie wnikłeś tak, by się ona rozpłynęła w akceptacji i zaufaniu w ,,równoważny, skromny spokój" bycia sobą w zgodzie z tym co się dzieje...
A przecież z najgłębszego niczego jest największe wszystko...

Kiedy wnikniesz uważnie świadomością pogodzenia się w to co aktualne, czyli odpuszczenia swych ,,motywacji zmiany" dla tego stanu to zmiana która przez odpuszczenie następuje jako bez wysiłku jest wyzwoleniem, a nie myślenie jest ,,stanem zgody ze wszystkim i pogodzenia z tym co aktualnie pozwala przetrwać" jednocześnie jest czystością,nieskazitelnością,niewinnością by być wszystkim, czyli nierozłącznie z wszechświatem, a nie osobliwie ze sobą... Pozwala być uważnie i czujnie w akceptacji i zaufaniu, dzięki którym zdarza się ,,miłość", faza przyjacielskiego nastawienia bez ,,blokad" czy ,,ograniczeń warunkujących" w danej ,,mentalności którą sami się ograniczamy"

Jesteśmy istotą całego wszechświata, powinno jedynie ograniczać nas ciało, a nie jeszcze mentalność...

A to co jest uświadomione staje się ,,wyznacznikami rozsądku"  w tej bezgraniczności

Czym mniej rozsądku wobec siebie tym większe ,,zezwierzęcenie" - oddalenie od ,,wycentrowania"

Gdy człowiek mieszka sam staje się bezgraniczny, gdy mieszka z innymi staje się od nich zależny, staje się ograniczony wobec ,,swoich decyzji"

Wszystko jest w słowie ,,jestem"
Bądź sobą bezgranicznie...