Żebrak miłości

Chodzi po świecie, szuka codziennie i prosi

Cały swój ból kryje pod maską radości i go znosi

Był zakochany, ale został na bok odtrącony

W imię zysku który zapewnił jej chłopak do niej zwrócony

Tułał się po planecie w smutku i tęsknocie

Myślał tylko o miłości, a nie o banknotów kwocie 

Szukał, zakochał się, ale został zdradzony

Tkwiąc głęboko w jej sercu z niego wyrzucony

Płakał nędzarz, ale łzy ocierał pięściami

Którymi uderzał łóżko rozmyślając nad wspomnieniami

Chodził po klubach, zauroczył się w pewnej piękności

Myślał już, że to ta jedyna, grzało się uczucie miłości

Ale potem zobaczył ją jak tuli się ze swym chłopakiem

Wyobraźcie sobie jakim był człowieka wrakiem

Poznał znowu pewną dziewczynę, bratnią duszyczkę

Zaczął ją nawet traktować jak swą siostrzyczkę

Ale napisała mu przez internet że ma chłopaka

A potem się już nie odzywała do tego miłości żebraka

On chciał tylko się wtulać, poczuć to ciepło

Zapomnieć na chwile, że na Ziemi jest piekło

Jednak żebrał dalej nie dostał złamanego serca nawet

I patrzał się na gwiazdy zastanawiając się ile tam jest planet

Czy któraś ma życie tak jak dla niego miłości potrzeba

Nie wie czy istnieje tam życie ale wznosi ręce do nieba

I jeżeli istnieje taka niewiadoma to tutaj też być może

Cuda się zdarzają, lecz zazwyczaj nikt w niedoli nie pomoże…