Znak zapytania

Znak zapytania jak światło w mroku - anioł wśród węży

Jestem znakiem zapytania w sytuacji ustawień świata
Jeśli spojrzysz świadomością będziesz miał mnie wtem za brata...
Nie znajdziesz we mnie złego, jestem Boga objawieniem
We mnie dużo jest dobrego, gdy tak błyszczę się istnieniem
Jestem tutaj Avatarem, jak tornado- błyskawica tajemnicy świadomością
Patrzę wciąż z takim zamiarem, by promienić się miłością
Choć mam dość już tego strachu co promieni się tu z ludzi
Może gdy w końcu coś krzyknę to świadomość w was się zbudzi
Bo tak tylko obserwuję jakby z ciemności nieznanej
Gdy Wy tylko tak drążycie obłęd w realności oszukanej
Jednak w tej ciemności żyję, światło tli się z tego stanu
Ta ciemność to przystań węży wśród wiecznego bałaganu
Kiedy zdarzy się tu sprawiedliwość nad nepotyzm uskrzydlona
Kłamstw się drąży wieczne zło - gdzie rzeczywistość pomylona
Gdzie podziała się uczciwość co została przemilczana
Smuci mnie ta fałszywość, bez sumienia odhaczana
Widzę tych, których spotkałem - oni jeżdżą drogimi furami
A gdy widzą to się trzęsą jakimś strachem, wspomnieniami
Oni wiedzą, że mam świadomość, że ja wszystko tu postrzegam
Choć tworzę swój indygo świat i od waszej częstotliwości odbiegam
Bo jestem jak Ziemi wyrocznia, jak zastany anioł w mroku
Te swiatło paranormalne, a od niego umysł w szoku...