Spacerujący anioł
Tyś aniołem pośród mroków
Ogniskiem dla zagubionych
Daleki od zła obłoków
Niebem jesteś wśród zrodzonych
Nie bądź dla siebie zbyt srogi
Wzleć ku temu co więc czujesz
Bo gdy będziesz nazbyt wrogi
Całe życie tu zmarnujesz
Spróbuj więc tu wyjść do ludzi
Czy wędrować tu daleko
Niechaj smutek Cię nie brudzi
W Tobie jest tu miód i mleko...
Jesteś jak pełni wyrocznia
Jak drzewo się wzwyż wijące
Dla ubogich jak odskocznia
Bije z Ciebie jasne słońce
Wskazujesz drogę właściwą
Kiedy inni wciąż zachłanni
Toczą grę swą nieuczciwą
Tyś jest rad gdzie nieporadni...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)