W drodze ku normalności

Ja i telefon jak przyjaciele wciąż przebywamy

I przez kreacje sieciowe z ludźmi gadamy

Bo w cztery oczy to już legendy w tej polityce

Gdy człowiek to interes, by robić w fabryce

Jak nie umowy, to elementy do planu biznesu

Więc rozmowy swobodne dobiegły już kresu...

I ta kreacja, któż wie co w niej się ukrywa

Czy korzystając nie jesteśmy w pułapce która porywa?

Bo jednak sieć jak system - ustawiona kreacja

I ktoś ją kontroluje, by powstała pod schemat animacja

Choć czuć swobodę, to nie jest tak jawna, by nią się dzielić

Więc nie mam powodów, by się bezwarunkowo weselić

Wszystko ukryte, a odpowiedzi szukać trzeba samemu

A mimo to nic to nie zmienia na fundamencie tego systemu...

Ujrzeć bym chciał jak te kreacje już końca dobiegają

A ludzie zamiast walczyć o symbole - sobie pomagają

I od serca się wspierają ufając bezwarunkowo

Aż radując chwilami, bo jest spontanicznie i zdrowo

Jak może nie być w tej dżungli, gdzie na drzewach owoce

Z dala od kreacji nagle czuć te mistyczne noce...

I wycie wilków, fale morza, szelest liści

Gdzie mewy latają, a ludzie czujni i wewnętrznie czyści

Wiatr powiewa, gwiazd miliony swój blask dają

I różne ptaki ćwierają, a w trawie żyjątka śpiewają

Gdzie polityki nie ma, a życie samo drogą w nieznane

Pędzi ekstatycznie energiami wszechświata naładowane

Istnienie bodźcuje jak w każdej życia formie

Czy może być lepiej? Jednak żyć trzeba pozornie...

Bo inaczej się nie da, gdy ustawienia nie sprzyjają...

Tylko upośledzają, ograniczają, zakazują, kreatywność zabijają...

A ludzie zepsuci do ognia lekkomyślnie dorzucają

Bo tak mają, że środowisko zaśmiecają i zatruwają...

I gdzie nie pójdę tam człowiek nieświadomy sytuacji

Bo człowiek ustawił źródła wiecznej degradacji

Wszędzie elektrosmogi i zanieczyszczenia

I nie wie dlaczego i żyje w pułapce syzyfowego więzienia...

Gdzie wszyscy tracą, a dostają tak, że nic z tego nie ma

Bo te ustawienia są zniewalające - to zwykła ściema

Jeżeli każdy jest Bogiem, natchniony Jego obecnością

To człowiek powinien żyć w królestwie wypełniony radością

A tak pogrążony nicością, walczy o lepsze w labiryncie szatana

Bo ten upośledza życie przez szaty symboli - to umysłowa gra wykreowana...