Szukałem Cię od zawsze i ,,uciekłem" niewzruszony, choć miłość mnie przepełniła...

Szukałem Cię dość długo, gdy dojrzewałem do uczuć myślami
Do piękna, którym oczarowałaś mnie uśmiechem i oczami
Moje serce nie zapomni niezwykłej emocji, kiedy Cię ujrzałem
Rozbłysło we mnie coś cudownego, chyba się zakochałem
Choć próbuję sobie tłumaczyć, że to na pewno zauroczenie
A miłość to raczej głębsza relacja, a nie chwilowe rozkojarzenie
Jednak Twoich oczu zapomnieć nie umiem, jakby z nich przemawiały
Najszersze intencje, które moje półkule według serca odczytały
Mam wrażenie jakby najpiękniejszy w świecie kwiat mi się objawił
A Twojej obecności promień mnie wyniósł w niebiosa i zbawił
Zależność to czynność gorzka, dlatego pozwól mi Cię obserwować
Choć serce tworzy oczekiwania to nie mam zamiaru nimi się kierować
Bo różnie to bywa, ukryję je, a może okazja mnie cudowna najdzie
I szepnę Ci kiedyś do ucha kilka słów o szczerości i prawdzie
Tak ładnie smyrałaś mnie swym spojrzeniem, które odczuwałem
I przyspieszało mi serce, choć spokojnie się uśmiechałem
Myśląc o Tobie czekałem przez chwilę i zabrakło mi pewności
Pytając ,,Czy aby na pewno to słuszne?" i zacząłem mieć wątpliwości
Jednakże z każdym krokiem, które stawiałem w stronę mieszkania
Narastały myśli, które zlekceważyłem mimo ich odczuwania
Dlaczego tak postąpiłem, choć cudowne uczucie mnie przepełniało
Zastanawiam się czy jeżeli bym Cię zaskoczył co by się okazało
Ty wiesz... ukrywasz w sobie, jest to Twoje poczucie teraźniejszości
I pewne oczekiwania i Twoje myśli na temat sytuacji i przyszłości
Może chwilowe wrażenie albo uczuć ocean o nieznanej głębokości
Chcę je rozpalać reakcjami chemicznymi i względami mej szczerości
Też wiem jakie wartości trzeba mieć by doświadczać bliskości
I jak zdrowo napełniać radością i pewnością z każdej okoliczności
Pozwól mi, bym porozmawiał z Tobą, proszę byś zwróciła uwagę
Jestem pokornie nastawiony i wezmę sobie do serca Twoją rozwagę