Nie obchodzi mnie rzeczywistość, bo przyroda jest nieśmiertelna i samowystarczalna
Muszę jak zwierzęta dążyć do wolności, żeby ma istota była samozapalna
A wewnętrzny ogień nakarmił umysł, by móc okazywać ludziom miłosierdzie
I kreować swój świat - nieważne gdzie, ale będąc jak Bóg wszędzie
Czy mnie zabiorą? Nie, bo jestem w zupełności Jemu wierny
Ponad prostactwo i próżną bezsensowność jaką dysponuje świat przyziemny
Każda sytuacja wyzwaniem i doświadczeniem na przyszłość
Nie zginę, gdyż moja mądrość mnie uchowuje, by mieć czystość
Kędy jestem zagubiony to dlatego, iż me wnętrze nie gada z umysłem
I można rzec iż byłem chmurą w powietrzu i na ziemi prysłem
Rozlewając się w nędzy, ale z wiarą, że powrócę ponad szczyty
Ujrzę znów kolory, a świat nie będzie w oczach rozmyty
Nie potrzebne mi żadne bogactwa, by upiększyć to co konserwowane
Chcę tylko kartkę i długopis oraz osoby przez Boga wybrane
By pojawiły się w mym życiu i poszły ze mną w miejsca niewiadome
Gdzie nasze ciała i dusze z hipnozy będą na zawsze wyzwolone
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)