Z mojej ewangelii cz.2

Bądź państwem! Oto twój umysł.

Trzymaj się Boga w dystansie od ludzi

Ocean świadomości skoncentrowany w umyśle

Kiedy między światłem, a ciemnością

Będąc wolnym, wybieramy wciąż światłość

To co dobre z mocą dobra napędza ku dobru

Miej mur i otwieraj się skupiony na Bogu

Bo tylko On zna twoje potrzeby

Niechaj nikt tej więzi nie zakłóci! Uciekaj!

Bo twój umysł runie tracąc równowagę

Trwaj przy Bogu wyglądając światłości

Nawet jakbyś miał cały dzień milczeć

A przejdziesz opór i niedogodności

Które chcą Cię pochłonąć swą ciemnością

A pochłania ona w sposób niewinny nieświadomie

Trwaj w prawdzie, inni będą przeżywać klęski

Umysł jest anteną podłączoną do oceanu świadomości

Prawda jest tylko jedna-Bóg, nie odnajdziesz jej

Sami jesteśmy nikim- sami ze swymi problemami

Ale z kimś stajemy się wartościowi

Odnajdźmy światłość Boga w bliskim

Sami jak pustka zanurzona w problemach

Nad którą same niedogodności, a z kimś...

Jak rozpalający się namiętnością ogień

Który wszystkie problemy trawi

I gdy straciłeś choć wiarę na chwilę

Wyjdź w środowisko naturalne i wróć tu

A ujrzysz różnice, kiedy orzeźwi się postrzeganie

Bóg czuwa i natchnie w każdej wątpliwości

Wystarczy samotność - pokorna wędrówka ku światłości

A kiedy spoglądając w siebie zrozumiesz swój umysł

Rzekniesz: Jam jest światłością poszukującą światłości

By nad nimi czuwać i wymieniać się energią

A interakcją synchronizować w jedną częstotliwość

Przebijam się przez ciemności tworząc pajęczyny porozumień

Między umysłami mocą duszy od Boga pochodzącej

A ów ciemność chce pochłonąć rdzenie świadomości

Czym dalej brnę jako światło w przestrzeni tym dalej od rdzenia jestem

Dlatego tak ważne jest subiektywne stymulowanie dialogu między umysłem, a Bogiem

Żeby poczuć wytchnienie od wszystkiego co zewnątrz zajmuje i uzależnia zmysły

Odpoczywam, by umysł mógł skoncentrować energie życia

I się rozświetlić, a promienie z niego nie uciekać

Nasze czakry - skupiska energii muszą być w nas

Nie pozwólmy, by pochłaniała je ciemność połykając umysły

Bo ulegniemy złu, staniemy się przedmiotem zmysłowej manipulacji

Naszą energię życiową napędza umysł - rdzeń świętości

Bóg nie chce, bym był niewolnikiem niewłaściwego pana

Bóg chce dla mnie tylko dobra i żebym ja był dobry

Jam ważniejszy jest od ciemności Egipskich

W których ludzie tworzą zajmujący chaos

Ciemności wskrzeszone są i wchłaniają nas dziś

A gdy cię ograniczy, bo pochłonie i pokieruje

To wyjdź w środowisko naturalne- porozmawiaj z Bogiem, wyżal się

I wróć, by mieć trzeźwy ogląd

Bądź sobą, niechaj opuszczą cię złudzenia

A twój wzrok będzie poważny i spokojny

Nie roztargniony przez zmysły i emocje

Aby Bóg mógł z łatwością przez ciebie przemawiać

Bo wszyscy jesteśmy Jego pracownikami

Trzymaj się jednostek twojego gatunku

Bo razem tworzycie nową częstotliwość - inną rzeczywistość

Będąc dla siebie domem i drogą , prawdą i świętością

Pamiętajcie, że to Bóg jest ponad wszystko

Mądrzy i dobrzy - natchnieni, świadomi Boga, którzy tworzą prawo

Oni będą przewodnikami między Bogiem, a domem

To co prawdziwe i wartościowe będzie wieczne

Bo odkrywcze, właściwe i zgodne z naturą naszą

A reszta będzie przyglądającym się chaosem

Który machnie ręką mówiąc: Doprawdy nadzwyczajne

I pójdzie spać nie zastanawiając się czy cud nie cud

Mając na względzie, że Bóg nie istnieje...