Na koniec świata
Trzymam Cię za rękę, idziemy przez wieczność
Jak skromne anioły na świata ostateczność
Zerkasz na mnie, ja prześwietlam Cię wzrokiem
W Tobie tyle piękna, uroku, gdy spoglądam okiem
Po łąk rozłożystych królestwie idziemy do marzeń
Tyle piękna jest w tych chwilach, wiele wrażeń
A Ty patrzysz na mnie delikatnie swą czułością
Jest w Tobie niezwykłość tworzona zwyczajnością
W oczach błyska promień słońca - godny mego uwielbienia
Twa miłość tak beztroska, pełna życia, przeznaczenia
Wszystko aż zbyt pasuje a ta bajka się nie kończy
Gdy odchodzisz - sercem pytam: kiedy los nas znów połączy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)