Obserwator kropli będącej częścią współpracującej przyrody, której ufa...
Jeżeli przyroda bezinteresownie transformuje dwutlenek na tlen to dlaczego człowiek jako część przyrodu miałby bezinteresownie nie pomagać czując się częścią współpracującego ekosystemu Ziemi zakładając że to są mechanizmy praw wszechświata dot. Porządku ,,kosmosu" jeżeli uznaje się jako ufa się jego ,,obliczeniowej" przypadkowości? - zakładając że nie ma przypadków, jest tylko matematyka ...jako załóżmy zależności każdej ,,studni" jakości, gdzie studnia jest pełna energii, albo pustoszeje jako staje się niestabilna, jednakże bliższa ,,równowagi" jakość daje od siebie więcej jako kropla wypełniona ,,energią" jako wszystkimi niezbędnymi energiami jako załóżmy witaminy jako i miłość jako i wszystko wibruje jako energia to kropla ta będąca wszechświatem jest rwącą rzeką, a jej przebicie jako moc oddziaływania i działania w jedności będzie zależała od równowagi jako i stabilności wszystkich ,,funkcji" fizycznych, psychicznych i nastawienia dot. Współpracowania jako zgody i zaufania do siebie w bezwarunkowej akceptacji, gdzie stabilność spokoju i pójście za głosem serca harmonizuje w równowagę
Bez znajomości jako poznawalności jako obserwacji kropli w przyrodzie nie ma przy-jaźni jako bycia przy jaźni przyrodu, a bez tego nie ma akceptacji i zgody, a bez tego nie ma zaufania, a bez tego nie ma bezwarunkowej miłości.
Bycie obserwatorem kropli to bycie obserwatorem całej przyrody, bo kropla jest częścią współpracującej przyrody, ale też jest wszechświatem, w którym operuje na swój niezwykły w naturalnej predyspozycji sposób... Więc jakąkolwiek operacja jest albo dla przyrody jako i ludzi - jest ludzka, albo jest dla siebie, zaściankowa, egoistyczna jako dla materii.
A życie dla materii jest przeciwnością życia we współpracującej przyrodzie... - jest nieludzka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)