To święta sprawa, walczyć o to co zostało wywalczone
A chcą nam to zabrać, by nasze wartości były wypaczone
Rozstrojone, uwięzione w ustawione granice obowiązku
By oddalić nas od Boga dla doktryny i z nią związku
To sprawa na której skupionym być trzeba już do ostateczności
Póki pewność nas nie wzniesie w bezgraniczność wolności
Gdzie będziemy skupiskiem ciał wszechświata lecącymi
W których jeden duch między świadomościami przelewającymi
Jeden duch, który wznosi za sprawą uważności Boga Kreatora
On Jest tu, by gasić zło, które co dobre zamienia w potwora
Ta obecność oślepia póki się do niej co dobre nie dostroi
By jak za sprawą magnesu odlecieć od zła, które się w nas roi
Które nas niewoli, w stagnacje hipnotyzuje, a to złe, choć nie boli
Trzeba się mobilizować, inicjować, wykazywać siłę woli
Tak bez końca, by nie popaść w przekonanie, że już się znalazło
Życie to wieczne poszukiwanie, choćby okłamywało nas zło
Ego, które powie poprzez umysł, że już wiesz tyle, że szukać nie trzeba
Niechaj serce się buntuje, idzie walczyć o swój skrawek nieba!
I nie zwiedzie go uczucie wyczerpania, bo to jest iluzoryczne
Ciało posiada niewyczerpywalne źródła energii kosmiczne
One napływają, gdy już z sił padamy, pobudzają bez omamy
Trzeba wierzyć w niemożliwe, Bóg czuwa, a więc wygramy!
Więc z pokorą i ambicją niebezpieczną poruszać się z łatwością
Wykazać się stanowczością, walecznością, w decyzjach przenikliwością...
Bo tak jak wszystko jesteś Darem, Jesteś Bożym Czarem
Tak jak wszechświat jest wiecznym stworzeniem, wiecznym zamiarem...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)