Ku pamięci: Szeryf Stasiek Seba
Choć nie ma Ciebie z nami, bardzo Cię lubiłem
Byłeś Bogiem Ulic, agresją, w którą nie wątpiłem
Gdy wszyscy się bali, ja się śmiałem, policja się bała
Ty byłeś Tutaj - ze mną - i Tobie wieczność i chwała
Choć okradałeś, biłeś bez przyczyny, ściemniałeś
Tak bardzo aspołeczny, że życie za głupstwa swe oddałeś
Widziałem w Tobie dobro pomimo radości z tej przemocy
Przez którą nie jednego bolało, gdy wołał pomocy
Książę ulicy, złodziei, narkomanów i okrucieństwa
Spokojny a jednocześnie niewysławialny w radości jestestwa
Gdybyś był tu z nami, byłeś szeryfem przeklętym
Dla mnie to jest piękne, choć psychopatą byłeś pierdolniętym
Widziałem w Tobie promyk dobra, bo o ludzi się troszczyłeś
Osiedle więc Cię znało, bo dobrych ludzi zawsze chroniłeś
Choć na złu się mściłeś to było to kosmicznie pozytywne i uczciwe
Za to że los Cię traktował podle, bo piekło bywa mściwe...
Takie numery odwalałeś, zawsze mnie tym zadziwiałeś
Choć łzami Cię smuciłem, jako przyjaciela mnie akceptowałeś
Bo nie było we mnie zła, czystość piękna i szlachetna
Twój instynkt widział to - dla Ciebie to była świętość świetna
Pośród ulicy, jej wybryków, widząc w owej czystości coś wielkiego
Jakby psychicznie wyższego - to świadomość kosmiczna poza ego...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)