Celemkroki

Na początku trzeba zrobić pierwszy krok w przód

Zanim zatraci nas samotność i rozwieje chłód

Otwierają się perspektywy, rozszerzają w neuronach

Rozkwitają jak ogień zapałek w serotoninie i słowach

Trzeba przyzwyczajać ten krok, aby stał się codziennością

A utrwali nas to w pewności siebie by stawiać go z koniecznością

Nie zbłądźmy i nie stawiajmy kroku, który nas zraża

Wprowadza uporczywy lęk i beznadzieją zaraża

Bo wpłynie to na psychikę i Wykiełkuje depresje

Sprowadzi niepewność, zaszczepi w nas agresje

Trzeba stawiać kroki budujące, które dają motywacje

Rozbudzają nadzieje, wiarę i miłość oraz zdrowe relacje

Stajemy się w tym wolni i możemy w tym pływać

Nie musimy rozmyślać nad tym jak coś zaczynać

Po prostu stawiamy krok, przechodzimy przez niepewność

To nas motywuje do dalszego, by skończyć konieczność

Ja to widzę tak, że nie mam ochoty z domu wychodzić

Bo czuję lęk i coś stać się może jak zacznę po schodach schodzić

Ale wychodzę i powoli zaczynam się w to zagłębiać 

W końcu chodzi o sukces a nie żeby w strachu pękać

Następny dzień jest lepszy w końcu nic się nie stało

Dnia poprzedniego, choć stać się niby coś miało

I biegnę, by poprawić nastrój, ożywić organizm zastygły

By nie kręciło się w głowie jakby popychanej przez igły

Otwiera się umysł po zrobieniu tego kroku odważnego

cele których się nie mogło wykonać dnia poprzedniego

Teraz z łatwością wykonuję, bez strachu że coś się stanie

Wszystko kwestia wprawy, skutek działania pozostanie