Jest noc i myślę gdzie ludzie się dobrze bawią
Bo chcę jak oni, moje oczy patrzą i się ciekawią
Nie ma tu nikogo, Gazeta przeciera się przez uliczki
Podmuch wiatru rwie liście drzew i próbuje drzwiczki
Szukam, bo mam dosyć tej monotonii, którą widzę codziennie
Picie alkoholu, dyskusje, oglądanie telewizji i tak naprzemiennie
Mam ochotę pobiec gdzieś daleko, gdzie na końcu na mnie czeka
Kraina obfitująca w owoce, kraina miodu i mleka!
Chcę położyć się i zapomnieć na chwilę jak mnisi klasztorów
Poczuć dreszcz jak w trakcie oglądania horrorów
Ale dreszcz zachwytu, bez smrodu papierosów i hałasu samochodów
Mam ochotę wkraść się gdzieś niedaleko do magicznych ogrodów
Poczuć moc jaka tkwi w tańcu radości życia na ziemi
Odnaleźć ten taniec w sobie jak po zażyciu pobudzającej chemii
Biegnę przed siebie, widzę wałęsających się gdzieniegdzie ludzi
Ale idą w tym mroku i żaden żar się w nich nie budzi
Lampy przy ulicy świecą się, ale poruszających się cieni mało
I ta garstka idzie w swojej szarości jakby nic się nie działo
Droga do kasy w monopolowym o tej godzinie oblężona
Inne sklepy są pozamykane, bo doba już jest zakończona
Szukam kolorów, chcę się bawić jak na Olimpie bogowie
By później wstawić zdjęcia na Facebooka niech każdy się dowie
Idę przed siebie po tym bezludziu, gdzie uliczki są opuszczone
I nagle zza rogu budynków, które były łańcuchem połączone
Wyłania się ratusz i na przeciwko niego dyskoteka
Przed nią rozstawione stoły, tu jakoś szybciej czas ucieka
Krzesła a na nich młodzież i brak wolnego miejsca
Dotarłem gdzieś , do tego miasta serca
Gdzie pod parasolkami, pod gołym niebem
Siedzą i piją mleko i miód i rozkoszują się świeżym chlebem
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)