Buddyzm moimi oczami

 Buddyzm dzieli ludzi na nauczycieli i praktykujących cierpliwość

Prawdziwy Budda nie chce byś go naśladował tylko byś odkrył że sam nim jesteś, sam potrafisz krytycznie spojrzeć na pewne sprawy.

Nie chodzi o wglądy, o czytanie w myślach, o telepatyczne przekazywanie komunikatów, o wprowadzanie się w stan hibernacji procesów życiowych by obudzić się w pełni stabilnej kondycji zdrowotnej. Nie chodzi o lewitacje itd.

Celem jest ludzkie szczęście

Obserwacja procesów bez reagowania i praktyka pojedynczego skupionego działania bycia całym sobą

Umysł jest obrazem generowanym z programów związanych z mechanizmami natury boskiej w nas

Tak jak system jest obrazem w komputerze generowanym dzięki komputerowi tak umysł jest jak komputer. Niszcząc komputer program znika. Więc czy program był ostateczną rzeczywistością czy efektem operacji związanej z wielozadaniowym potencjałem komputera którego operator ma wpływ na kierunek działania programów. Tak istota jako obserwator może mieć wpływ na programy, umysł, ciało.

Nastawienie i życzliwość zmienia rzeczywistość.

Iluzja umysłu też zmienia, ukierunkowuje działanie w materie, by klocki lego były ustawiane wedle operacji na poziomie umysłu...

Umysł jest jak zwierze, opanowanie go to umiejętność bycia by ukierunkowywać na własne intencje. Praktyka działania. Obserwator jest esencją widzenia, obliczania procesów. Dystans pozwala spojrzeć szerzej .

Dystans i brak reakcji na zjawiska to jest wolność.

Tyle że nasza wolność kończy się tam gdzie zaczyna się wolność drugiej osoby. Odpowiedzialność w tym znaczeniu oznacza mieć wpływ tylko na to co możemy - za to bierzemy odpowiedzialność na co możemy mieć wpływ, za swoje działania. W sytuacji współodpowiedzialności gdy jesteśmy oszukiwani nasza odpowiedzialność zostaje tylko szczera wobec Boga.

Jeżeli płyniemy rzeką i zmienia się ona - staje zatruta. To nie mamy na to wpływu. Więc stajemy się niewolnikami zatrutej rzeki. 

Dzięki dystansowi możemy skupić się doszukując rozwiązań najbardziej kompromisowych na chwilę obecną - bo inteligencja to godzenie się na to na co nie mamy wpływu, by nie tracić cierpliwości, nie pozwalać na większe zatruwanie siebie...

Pustka to bezwysiłkowość działania komputera...

Bo to co doświadcza obserwator ma naturę snu

Umysł jest snem, widmem światła, projekcją, iluzją.

Przez jakie okulary na to patrzymy to tak widzimy te światło czy jasne czy ciemne.

Własnego szczęścia nie można oddzielić od szczęścia innych

Umysł jest świadomą przestrzenią

Jest narzędziem ale nieopanowanym który trzeba umieć kierować i obserwować by żyć z nim.

Jest niezniszczalnym przejrzystym światłem. Nie można go zniszczyć.

Z umysłu pojawia się nieustraszoność. Zdolność świadomości jest ważniejsza od tego co w tym umyśle się pojawi.

Nieustraszoność to nie jest to by działać niebezpiecznie i ryzykować. Tylko że świadomy umysł pozostaje niewzruszony.

I to jest ta wolność, że idziemy wykonywać nowe ciekawe zadania i pozostajemy niewruszeni na opinie i to co się zdarzy, bo świadomy umysł pozostaje niezniszczalny

I wtedy gdy natura jest pusta, umysł niezniszczalny, zdarza się nieograniczona radość

Czym mniej mamy osobistych historii w umyśle tym bardziej nasza zdolność pomagania się powiększa.

Gniew to luksus na który człowiek nie powinien sobie pozwolić 

Szczerość uczciwość wobec siebie i bystrość w dystansie wobec życia

I odważne uparte poszukiwanie by zrozumieć że jesteśmy świadkami i przechodzimy lekcje wraz z rzeczywistością która jest rzeką która się zmienia.

Najlepsza przemiana następuje gdy przebywa się z prawdziwym mistrzem i wyraża się wdzięczność i oddanie wobec Niego.

Żeby żadna osoba nie przeżywała tego tak jak ja.

Jeżeli coś złego doświadczamy to jest karma spowodowana przez ludzi, którym widocznie w poprzednim życiu zrobiliśmy coś złego.

Gdy zdarza się ta karma by tej karmy nie powiększać a wziąć na klate taką jaka jest trzeba afirmować życzyć i nastawić się na te osoby pozytywnie i życzliwie.

Na przykładzie Jezusa musiał w którymś wcieleniu robić coś złego, dlatego doświadczał tego że nosił krzyż.

W naszym życiu gdy nosimy krzyż a ta karma wydaje się być niesprawiedliwa to by nie powiesili nas na krzyżu należałoby się nie buntować, a przyjąć ową karme na klate i wysyłać radość, życzliwość skupiając uwagę na czymś innym.

Afirmując: Żeby żadna osoba nie przeżywała tego tak jak ja.