Rajski Ptak

Rajski Ptak 

Gdy rajski ptak siada na ręce, która nie chwyta,

Pięknem wolność kwitnie, jak róża ukryta.

W delikatnym geście, bez cienia

przemocy

Życie znajduje harmonię bez fałszu jak światło prorocy

Lecz tam, gdzie kontrola zaciska swe dłonie,

Piękno ucieka, jak wiatr w ogonie.

Każda próba pochwycenia, każde narzucenie,

To patologia, co niszczy marzenie.

Rajski ptak nie zna kajdan, nie zna granicy,

Jego lot to prawda, blask w błyskawicy.

Więc pozwól mu śpiewać, bo z przymusu go nie zmienicie

Bo wolność to nie piekło kontroli pieniędzy, a samo życie

Tam, gdzie zrozumienie w sercu się mieści,

Nie ma patologii, nie ma nienawiści, która etykietę obwieści

Ręka otwarta, jak skrzydła orła rajskiego, białego

To życie bez kajdan, klatka bez drzwi, droga do życia prawdziwego

Gdy rajski ptak siada na ręce, która nie chwyta,

Wolność oddycha, choć wokół monotonii płyta.

Świat tonie w ogniu, w pieniądza kontroli,

Lecz ptak nie zna kajdan, nie zna niewoli.

Piekło chciwości pali co naprawdę cenne,

Ludzie w iluzji gonią złudzenia codzienne.

Ręka, co chwyta, to ręka zniewolenia,

A ptak widzi prawdę, bez cienia złudzenia.

Patologia kontroli, która dusze zaciska,

Ciągnie za sznurki, choć w sercu bliska

Ale upadku, bo człowiek nie zniesie tej władzy,

Gdy rajski ptak wciąż śpiewa w świata sadzy

Niech ręka otwarta jak serce zostanie,

Niech wolność się rodzi gdzie piekła spalanie

Bo rajski ptak zna, co czyste, co święte,

Wolności pieśń, a nie ciemności przeklęte

Bo rajski ptak zna, co czyste, co święte,

Wolności serce, a nie iluzje i skrzydła pocięte