Ludzie żyją w pomyleniu, męczy ten brak zrozumienia
Nie ma miłości, prawdziwości, a jest stan więzienia
Ludzie żyją strukturami, zamiast otworzyć świadomość
By czystą była autentyczność, manifestacji złożoność
Ludzie się ograniczają, nie męczy ich ta ignorancja
Błogo cieszą się złudzeniem, taka u nich tolerancja
Ludzie nie lubią bezgranicznej wolności, lubią być uzależnieni
Od władzy, od pieniędzy, od bogactwa, wizerunkiem wyrażeni
Ludzie nie lubią być od tak sobą, tylko by chcieli udawać
Tak by wrobić swą osobą, by coś spełnić, nie przestawać
Ludzie nie lubią odwagi takiej co lata bardzo wysoko
Raczej tkwią wciąż w zależności bo to jest ogólnie spoko
Lecz ogół to marna sprawa nawet mimo wielkiej sumy
Pieniądz, władza, możliwości to motyw toksycznej dumy
Jak być tutaj, by tak można być wolnością bez warunków
By nie musieć się przyglądać jak dotyka ktoś wciąż sznurków
By tak okrutnie bawić się z baranami, robić z osła idiotę
Chciałbym móc żyć wartościami, które wzniosą nad ciemnotę ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Odwiedzaj mnie częściej! :)